E. G. Duvall, ailede yaşam döngüsünü sekiz evrede tanımlamıştır. Bu evreler, bir çiftin evliliğinden başlayarak, çocuk sahibi olma, çocukların yetişkinlik dönemine geçişi ve son olarak ailenin yaşlanma sürecini içerir. İşte E. G. Duvall'un belirttiği aile yaşam döngüsünün sekiz evresi:
Çift Olarak Genç Yetişkinler (Yeni Evliler): Bu evre, bir çiftin evliliğinden itibaren başlar. Genç yetişkinler, kendi ailelerinden bağımsız hale gelirler ve birbirleriyle uyum sağlama sürecine girerler. Bu dönemde, çiftler kendi evlerini kurarlar, kariyerlerine odaklanırlar ve birbirleriyle yeni roller ve sorumluluklar geliştirirler.
Çocuk Sahibi Olma (Başlangıç Aileleri): İkinci evrede, çiftler çocuk sahibi olmayı tercih ederler ve ailelerini genişletirler. Bu dönemde, çocukların doğumuyla birlikte, ebeveynlik rolleri başlar. Ebeveynler, çocuklarının ihtiyaçlarını karşılamak ve onları büyütmek için çaba gösterirler.
Çocuklu Genç Aileler: Üçüncü evrede, çocukların doğumundan sonra aile dinamikleri büyük ölçüde değişir. Çiftler, çocuklarının yetiştirilmesine odaklanır ve aile içi rolleri yeniden belirler. Bu dönemde, ebeveynler çocuklarını okula gönderir, onların gelişimini destekler ve aile içindeki sorumlulukları paylaşırlar.
Ergenlik Dönemi Aileleri: Dördüncü evre, çocukların ergenlik dönemine girmesiyle başlar. Bu dönemde, çocuklar bağımsızlık arayışı içine girerken, aile içinde çatışmalar ve anlaşmazlıklar artabilir. Ebeveynler, çocuklarının ergenlik döneminde destekleyici ve rehberlik edici bir rol üstlenirler.
Çocukların Evden Ayrılması : Beşinci evre, çocukların evden ayrılması ve kendi yaşamlarını kurmaya başlamasıyla işaretlenir. Bu dönemde, ebeveynler boş namlık sendromu denilen duygusal zorluklar yaşayabilirler. Çiftler, artık çocukları için değil, kendi ilişkileri ve yaşamları için yeniden odaklanmaya başlarlar.
Çocukların Evlenmesi ve Torun Sahibi Olma: Altıncı evrede, çocuklar evlenir ve kendi ailelerini kurarlar. Ebeveynler, büyüyen ailelerinin bir parçası olarak torun sahibi olmanın keyfini yaşarlar. Bu dönemde, aileler arası ilişkiler yeniden şekillenir ve yeni aile dinamikleri ortaya çıkar.
Yaşlanma Aileleri: Yedinci evre, çiftlerin yaşlanma sürecine girdiği dönemi işaretler. Bu dönemde, çocuklar artık yetişkinlerdir ve aile içindeki roller değişir. Ebeveynler, sağlık sorunlarıyla karşılaşabilir ve bakım ihtiyaçları artabilir.
Yaşlı Aileler: Sekizinci evre, ailedeki yaşlı bireylerin bakım ve destek ihtiyaçlarının arttığı evredir. Bu dönemde, aile içinde destek sistemleri oluşturulur ve yaşlı bireylere yardımcı olmak için çaba gösterilir. Bu evre genellikle aile üyeleri arasında dayanışma ve sevginin arttığı bir dönem olarak görülür.
E. G. Duvall'un belirttiği bu sekiz evre, aile yaşamının farklı aşamalarını ve aile içindeki değişen dinamikleri açıklar. Bu evreler, aile üyelerinin yaşamlarını anlamak ve aile içi ilişkileri güçlendirmek için önemli bir çerçeve sunar.